ساز از پرده برون تا رخ زیبای تو نیست

بستی به اشک چشم ،تو هر جای زخم رامادر ببین به جای بوسه ی خود تیغ خشم راشاید امید هست به فردای روشنیگر مانده بذر تر شده ،در خاک گلشنیمادر گلوله ها به تنم بوسه می زنندچون تارتن به لاشه ی من ،تار می تنند ساز از پرده برون تا رخ زیبای تو نیست...

گاهی دلم ،هوای بهاران نمی کندحتی نگاه نم نم باران نمی کندگر بگذرند سیل حوادث زقلب شهراز لای در نگاه خیابان نمی کندهمچون مترسکی که کشیدند بر صلیببا موهبت زمانه صدامان نمی کندما در جدال زندگی از خود گذش ساز از پرده برون تا رخ زیبای تو نیست...

بعده مرگه ماهیا ،شر شر بارون نمیخام 
بعده مردن ،روی قبر ،اشک فراوون نمیخام

سوز و سرمای زمستون ،که همین روزا بره 
روسیاهیه زغالو ،پس ایوون نمیخام 

اگه غیره من یکی ،آسه دلت رو ببره
مرهمی غیره تو با این دل داغون نمیخام

قایقم توی چشات ،وقتی بیای غرق بشه
روز آفتاب و شنای لب کارون نمیخام

اخماتم ی جور قشنگه ،اگه با من تاکنی
تو بمون ،قهر نکن،من لب خندون نمیخام

تب نکردم ،که به تب بر بخای آرومم کنی
درد عاشقی قشنگه ،دوا درمون نمیخام 
میترا کیانی
@mitrakiani1352
@shaeranehmk

ساز از پرده برون تا رخ زیبای تو نیست...

تن غنچه های زخمی ،پره از تب نوازششاخه ی ترد و شکسته ،خوب نمیشه با ی خواهشدست خاکستری باد ،تن شاخه ها رو لرزوندواسه دلخوشی ی سگها، بره کشت و گرگو رقصوندتوی سرگیجه ی پائیز ،دوسه خط مونده به آخرتازه می ر ساز از پرده برون تا رخ زیبای تو نیست...